Wystawa malarstwa i fotografii “Dwie siostry”

Wystawa Dwie siostry przygotowana przez Galerię Limited Edition przy Rozbrat 44A w Warszawie, zaprezentuje twórczość dwóch sióstr, uprawiających różne dziedziny sztuki, od lat mieszkających poza granicami Polski, których wrażliwość i estetykę kształtowała warszawska Akademia Sztuk Pięknych.

Mańka Dowling - malarstwo

 …Moją ambicją jest to, jeśli ktoś teraz, czy za dwieście lat patrząc na mój obraz uśmiechnie się, moje aspiracje artystyczne zostaną spełnione…
Mańka Dowling

Mańka Dowling - jak sama o sobie mówi, na swojej drodze artystycznej, miała dużo szczęścia. Zaczęło się na warszawskiej ASP w latach siedemdziesiątych, gdzie studiowała malarstwo w pracowni Jana Cybisa. Pracownia Cybisa, któremu asystentował Rajmund Ziemski - również malarz światowego formatu, należała do jednej z najciekawszych pracowni malarstwa na warszawskiej ASP. W 1967 roku Mańka Dowling obroniła dyplom z malarstwa - dostając wyróżnienie. Już w trakcie studiów podejmowała różne prace. W tym czasie utrzymywała się z projektowania i produkcji tkanin artystycznych dla Spółdzielni „Wzór”. W okresie 1967-1970 kontynuowała współpracę ze „Wzorem”, jednocześnie zajmując się grafiką dla Przedsiębiorstwa Wystaw i Targów Zagranicznych w Warszawie.

W 1970 wyjechała do Londynu i tam zamieszkała na stałe. Od pierwszych chwil w Londynie pracowała twórczo. Indywidualna wystawa artystki odbyła się w 1972 roku w Woodstock Gallery. Jak na tamte czasy była kontrowersyjna ze względu na treść (erotyka). Płótna pokryte grubo farbą za pomocą szpachli, malowane w stylu niemieckiego ekspresjonizmu, zrobiły duże wrażenie na widzach. Całą wystawę zakupił amerykański kolekcjoner z Palm Beach. Za pieniądze uzyskane ze sprzedaży obrazów malarka wyjechała do Grecji. Krajobraz i kolorystyka Grecji wywarły na niej ogromne wrażenie. Po pobycie w Grecji powstał cykl obrazów trójwymiarowych. Wtedy to było bardzo nowoczesne i oryginalne malarstwo w dzisiejszym rozumieniu 3D. Obrazy przypominały olbrzymie surrealistyczne rzeźby. W 1976 roku zdobyła za nie prestiżową nagrodę w USA.

Następny etap w twórczości to hologramy robione z wykonanych przez nią rzeźb. Pokazywała je na wystawie zorganizowanej w jednej z galerii w Monte Carlo. W poszukiwaniach drogi twórczej Mańki Dowling wielką rolę odgrywały liczne podróże. Po jednej z nich, pod wpływem pejzażu południowej Francji i Toskanii, w jej malarstwie na pierwszy plan wysuwa się kolor. Powstają uproszczone kompozycje o żywej kolorystyce, zacierającej trójwymiarowość przedstawień. Poszukuje rytmów występujących w naturze, na płótnie pojawia się to, co spostrzega w warstwach swojej świadomości. Maluje poetyckie obrazy nawiązujące do malarstwa Chagalla jak też Kandinsky’ego, jednak zawsze robiąc to po swojemu. Powstaje szereg płócien zbudowanych z syntetycznych stylizacji pejzażu, ludzi i kwiatów.

Kontynuując prace artystyczną, Mańka Dowling zajmuje się również kuratorstwem wystaw własnych jak też zaprzyjaźnionych twórców. Ma na swoim koncie organizację paru prestiżowych, międzynarodowych wystaw. Współpracuje między innymi z galeriami w Szwecji Anglii Polsce i Rosji. Należąc do Polskiego Związku Plastyków w Anglii bierze czynny udział we wszystkich wystawach organizowanych przez Związek. W swojej twórczości nie ustaje w poszukiwaniach. Jej malarstwo idzie w stronę deformacji przestrzeni i perspektywy. Coraz bardziej upraszcza formy , motywy figuralne przybierają kształty geometryczne. Przy czym cały czas w malarstwie Mańki Dowling najważniejsza jest sugestywna barwa. Obecnie artystka oscyluje w kierunku abstrakcji do której dochodzi niewątpliwie przez kolor. Pomimo zmiany stylu malarstwo Mańki Dowling ma piętno indywidualne a obrazy jej autorstwa łatwo rozpoznać. Nie ustaje w pracy twórczej. Widać, że uwielbia malować i wystawiać swoje obrazy. Wyznacznikiem jej prac jest talent, humor i niezwykłe wyczucie koloru. Uczestniczyła w niezliczonej ilości podróży artystycznych, które były i są nieustannie inspiracją jej twórczości. Obrazy artystki znajdują się w posiadaniu kolekcjonerów i miłośników sztuki na całym świecie m.in. w Londynie, Polsce, Niemczech, Meksyku, USA, Szwecji, Syrii, Rosji. Tam też organizowane były wystawy malarstwa tej niezwykle utalentowanej, wrażliwej na świat i drugiego człowieka malarki.

Wielbiciele talentu Mańki Dowling w maju będą mieli okazję zapoznania się z jej najnowszymi obrazami na wystawie zatytułowanej Dwie siostry, organizowanej przez Galerię Sztuki Współczesnej Limited Edition, mającej siedzibę przy Rozbrat 44A na warszawskim Powiślu. Do udziału w wystawie Mańka Dowling zaprosiła fotografkę mieszkającą na stałe w Australii - Kashkę Vranken – prywatnie swoją równie utalentowaną siostrę.

 Kashka Vranken - fotografia

 Faktury, formy, światło i zmiany w naturze, staram się zrozumieć poprzez fotografie.
Kashka Vranken

Grafik z wykształcenia fotograf z zamiłowania. Licencjat z projektowania graficznego zrobiła w Central School of Art and Desing w Londynie, a tytuł magistra sztuki w pracowni Macieja Urbańca na warszawskiej ASP (1977). Urodzona w Warszawie od lat mieszka w Australii.

Fotografią interesowała się od najmłodszych lat, zafascynowana kadrami z filmów Akira Kurosawy. Pierwszymi realizacjami były czarno-białe zdjęcia. Tego typu fotografia - klasyczna analogowa w postaci niezmanipulowanego pojedynczego kadru, przez długie lata pozostawała w obszarze zainteresowań twórczych artystki. Zafascynowana dokonaniami znakomitego fotografa brytyjskiego Billa Brandta, bliskiego współpracownika surrealisty Mana Ray’a, zaczęła eksperymentować w obszarze czarno-białej fotografii. Wraz z nowymi technologiami związanymi z możliwościami cyfrowej fotografii zaczęła eksperymenty z użyciem koloru, co dawało w efekcie końcowym bliskie skojarzenia z malarstwem. Powstały prace, poetyckie w swoim wyrazie, wykonane techniką własną, do której doszła na drodze eksperymentu z barwami, bez użycia programów graficznych. Aparat jak sama mówi jest jej trzecim okiem, pozwalającym zrozumieć zjawiska zachodzące w bliskiej rzeczywistości Faktury występujące w przyrodzie, formy i światło, pozostają zawsze w sferze zainteresowań fotografki. Posługuje się makrofotografią aby przedstawić zwykle trudno zauważalne gołym okiem, często ulotne zjawiska zachodzące wokół. Fotografie traktuje bardzo osobiście, przez medium stara się zrozumieć otaczający świat, pokazując zmiany zachodzące w naturze Sporadycznie uczestnictwo artystki w wystawach, sugeruje większe zainteresowanie samym procesem tworzenia niż gotową pracą.

Wystawy w Sydney, Berlinie i Polsce.

Kurator wystawy: Wiesława Wideryńska