Mariusz Wideryński

Mariusz Wideryński – fotograf oraz nauczyciel akademicki (prof. sztuki),

Patrząc na swoje dotychczasowe życie, muszę przyznać, że od paru dziesiątków lat tkwię w niezwykle chimerycznym i trudnym związku. Pełnym uniesień i niepewności, szczęścia i porażek. Jak bowiem inaczej określić te wszystkie lata wspólnego życia z fotografią; wielką miłością i pasją? 

Po ukończeniu studiów, dyplom z geologii historycznej schował do szuflady, a fotografia, jego wielka pasja, stała się zawodem i sposobem na życie. Zaczynał jesienią 1976 roku jako fotograf agencyjny w Krajowej Agencji Wydawniczej w oddziałach: Rzeszowie (1976-1979), Zakopanem (1979-1985), a następnie w Warszawie. W tym czasie dokumentował życie „zwykłych-niezwykłych ludzi”, fotografował architekturę i krajobrazy południa Polski.

Od końca lat osiemdziesiątych wykonuje wolny zawód fotografa. Zajmuje się szeroko rozumianą fotografią kreacyjną i dokumentalną; portretową oraz subiektywnie traktowaną fotografią krajobrazową. Autor licznych indywidualnych prezentacji swojej twórczości w kraju i za granicą. Uczestniczył w wielu wystawach i projektach zbiorowych. Wśród swoich realizacji, za istotne uważa fotograficzne projekty: Fizjografie (Lublin 2009), „To the West from the East” (Tbilisi, Gruzja 2012), „Misteria prawosławia” (Warszawa 2013), „Podróż do niepamięci” (Białystok 2016), „Skit” (Bardejów, Słowacja 2018) oraz „Moje ich twarze albo życie opisane portretami” (Usti nad Labem, Czechy 2020). Jako znaczący w swoim dorobku wskazuje udział w projekcie „Partytury fotograficzne”, nowatorskim cyklu koncertów ukazujący relację pomiędzy obrazem i dźwiękiem, fotografią i muzyką współczesną (wybór): „Sen o Podlasiu” (2012), „Kamienie niepamięci” oraz „Oto” (2013), „Monaster” (2014). Ale za najważniejsze uważa obszerne autorskie publikacje albumowe, fotograficzne eseje znaczące dla kultury: „Łańcut” (Rzeszów 1991, ISBN 83-03-03320-4), „Pałac w Wilanowie” (Warszawa 2000, ISBN 83-87758-08-6), „Chłopi” Władysława Reymonta – 1280 fotografii oraz reprodukcji dzieł sztuki i rzemiosła artystycznego oraz przedmiotów użytkowych ilustrujących czterotomową jubileuszową publikację (Warszawa 2000, ISBN 83-914322-0-3; tom I: ISBN 83-914322-1-1; tom II: ISBN 83-914322-2-X; tom III: ISBN 83-914322-3-8; tom IV: ISBN 83-914322-4-6), „Polska sztuka ludowa, Łowicz” (Warszawa 2001 ISBN 83-87758-06-X), „Łańcut” (Lesko 2009. ISBN 978-83-7576-051-4), „Duchowość prawosławia” (Warszawa 2015, ISBN 978-83-60311-98-1), „Sejm i Senat RP. Portret wielokrotny” – obszerna fotograficzna opowieść o architekturze siedziby Parlamentu RP (Warszawa 2018, ISBN 978-83-7666-510-8). W 2021 dołączył do bardzo prestiżowego grona „Magów fotografii końskiej” Polskiej Cyfrowej Biblioteki Jeździectwa portalu Legendy Polskiego Jeździectwa.

Należy do Stowarzyszenia Autorów „ZAiKS” oraz Związku Polskich Artystów Fotografików (ZPAF), w którym w latach 2005-2011 pełnił funkcję prezesa Zarządu Głównego. Wcześniej, w latach 2003–2005 był wiceprezesem ds. artystycznych Zarządu Okręgu Warszawskiego ZPAF oraz wiceprezesem ZG ZPAF. Był pomysłodawcą oraz kuratorem wystaw fotografii, w tym ponad stu prezentacji twórczości najwybitniejszych autorów polskich i zagranicznych w Starej Galerii ZPAF w Warszawie oraz w innych galeriach i kilkunastu wystaw polskiej fotografii poza granicami kraju. Od lat organizuje plenery i warsztaty fotograficzne. Uczestniczy jako juror w konkursach oraz jako recenzent fotografii w przeglądach portfolio.

Pracę twórczą od lat łączy z dydaktyczną – jest nauczycielem akademickim, profesorem sztuki w warszawskiej Akademii Sztuk Pięknych. W 2007 roku przyjął zaproszenie prof. Stanisława Wieczorka z Wydziału Grafiki warszawskiej ASP i poprowadził zajęcia dla studentów studiów niestacjonarnych; taki był początek… W 2011 roku obronił doktorat z obszaru fotografii portretowej; a kilka lat później odbył postępowanie habilitacyjne w dziedzinie sztuk filmowych w zakresie fotografii. W 2019 roku postanowieniem Prezydenta RP uzyskał tytuł profesora sztuki; wszystkie etapy na Wydziale Operatorskim i Realizacji Telewizyjnej Państwowej Wyższej Szkoły Filmowej, Telewizyjnej i Teatralnej im. Leona Schillera w Łodzi. Od 2009 roku pracuje na Wydziale Sztuki Mediów; kieruje Katedrą Koncepcji Mediów oraz prowadzi dyplomującą Pracownię Zastosowań Fotografii.

Wielką jego namiętnością od zawsze są góry, podróże i konie. Od 1978 roku jest czynnym ratownikiem górskim GOPR, a od niedawna seniorem ratownictwa górskiego.